Kolej na poważnie wzięła się już za realizację inwestycji na linii wołomińskiej, ale wciąż szwankuje polityka informacyjna i terminowość. Nadal nie wiadomo, kiedy zacznie się budowa tunelu w Zielonce i kiedy nastąpią kluczowe prace wyburzeniowe.

Mieszkańcy Zielonki z racji protestów, poślizgów i przesunięć na początek budowy tunelu pod torami czekają już przynajmniej rok dłużej niż planowano. Według ostatnich ustaleń władz miasta z inwestorem (PKP PLK) i wykonawcą (Torpol) budowa zacznie się, gdy będzie gotowy przejazd tymczasowy, na wysokości ul. Abramskiego i Miejskiego Gimnazjum. A kiedy on będzie gotowy? Dwa tygodnie temu, na specjalnej sesji Rady Miasta, informowano, że na jego przygotowanie potrzeba jeszcze ok. dwóch tygodni. Od tego czasu na placu budowy niewiele się jednak zmieniło.

W połowie października do Urzędu Miasta wpłynęło pismo informujące o planowanej rozbiórce budynku kasowego i dotychczasowego peronu. W miejskich mediach ukazały się w efekcie komunikaty, informujące mieszkańców, że w dniach 20-24 października dojdzie do uciążliwych prac, prowadzonych z konieczności (brak ruchu pociągów) w godzinach nocnych. Były nawet przeprosiny za hałas i uciążliwość. Wbrew tym zapowiedziom i ostrzeżeniom – choć mamy już listopad –  nic takiego jednak nie nastąpiło. Stary budynek jak stał tak stoi i na dziś nikt nie wie (nowych komunikatów brak), kiedy te wyburzenia nastąpią.

Jednocześnie trwają olbrzymie utrudnienia w ruchu pociągów. Mnóstwo składów jest opóźnionych, a w Zielonce dodatkowym problemem jest nadal nieuregulowana sprawa odjazdów z obu peronów. Podróżni są zmuszeni skakać przez tory, każdorazowo chodzić kilkaset metrów do kontenera po bilety i nerwowo wyczekiwać komunikatów z megafonów, w ostatniej chwili informujących, w którym kierunku należy biec, aby zdążyć na wyczekiwany pociąg. Cud, że nie doszło w tym miejscu do wypadku.

Wielka kolejowa modernizacja to szansa dla okolicznych miasta i wsparcie dla ich rozwoju. Zrozumiałe, że musi się wiązać z utrudnieniami, komplikacjami i ograniczeniami, aby w przyszłości można było korzystać z jej efektów. Jednak nie sposób nie zauważyć, że całość robiona jest w sposób (przynajmniej z punktu widzenia pasażera i mieszkańca) bałaganiarski i daleki od profesjonalizmu.

TS